Herontdekt: breien!

Laatst kreeg ik de vraag of ik ook wel eens iets in opdracht haakte. Zou ik misschien een babydekentje willen haken voor een collega? Ja, dat wilde ik wel.

Er werd door de moeder in spe naar een leuk dekentje gezocht en uiteindelijk kreeg ik het plaatje ervan... het was gebreid!

Het betrof dit babydekentje van Drops. 'Mmm', dacht ik, 'wanneer je kunt haken, kun je vast ook leren breien'. Tenslotte had ik ooit wel gebreid, al was ik daarmee gestopt toen ik zestien was.

Dus heb ik 'Het Nieuwe Breien' van Debbie Bliss erbij gepakt; een bieb-uitverkoop exemplaar wat lag te wachten op dit moment. Het resultaat is redelijk regelmatig voor een beginnende breister (vond ik).

Tilda had in ieder geval geen op of aanmerkingen.

Tot zover no worries. Totdat ik hem aan een montere 84-jarige vriendin liet zien. 'Wat is dat voor een steek?!!' riep ze. Ze keek nog eens wat beter en zei toen: 'Ik zie het al, je steekt bij het recht breien achter in'.
Blijkt dat ik het instructie-plaatje verkeerd heb geïnterpreteerd. Hm.
Wanneer je goed kijkt is het middelste deel (hier links) inderdaad grover gebreid dan bedoeld.
Hmmm. Nou ja, wel weer wat geleerd.

 

Ik hoop in ieder geval dat T.D. er veel warmte van zal ondervinden.
De initialen heb ik op mooi lint geprint via deze methode. Dank Miekk!



Het materiaal waarmee dit dekentje is gebreid heet 'Candy' van Adriafil Classic (kleur 21). Het is prachtig warm materiaal met zo'n lekkere wol-geur. Samenstelling: 45% Lana wol, 40% Acryl, 15% Alpaca wol. Echt een aanrader.

*******************************************************************************

Toen het dekentje de deur uit was had ik de smaak te pakken. Op naar het volgende projectje, zou ik ook kunnen inbreien? Snel heb ik bij de plaatselijke Snuffelschuur (tweede-ronde winkel) een handje breinaalden gehaald. En op de eerstvolgende koude herfstavond heb ik de draad opgepakt en ben knus weer verder gegaan met breien. Fijn.

ps. Dit ideetje (en patroon) komt uit het boek 'Eline's Winterhuis'. Het is eigenlijk een klein ornamentje voor in de kerstboom. Aan een deurknop staat hij ook vast mooi. Ik heb hem deels gevuld met lavendel.

Dag 42 was een feest (uiteindelijk)...

Sinds ik met mijn 365-dagen project ben gestart heb ik veel ontdekt EN bereikt! Ik had nooit gedacht dat het mogelijk was maar mijn huis begint steeds beter georganiseerd te raken.

Voor nieuwe lezers...hoewel ik in een redelijk net huis woon werd ik moedeloos van alle bende achter mijn nette kastdeurtjes. Na het lezen van een inspirerend artikel in de Flow ben ik een persoonlijk 365-dagen project gestart waarbij ik iedere dag - een jaar lang - een kastje, mandje, plankje of lade opruim. 

Zo heb ik zondag de kinderhoek aangepakt, iets waar ik al maandenlang tegen aan hikte. Het leek me een mission impossible, maar ook nu weer bleek de beer op de weg groter dan de daadwerkelijke klus. Toen het af was voelde ik me...voldaan.

En dat is het opmerkelijkste wat ik heb ontdekt. Opruimen geeft je een net huis en daardoor rust in je hoofd, maar als bonus krijg je er telkens een portie diepe tevredenheid bij!

Het geheim van de voortgang zit hem in het focussen op dat ene plekje wat je opruimt. Wil je er meer over lezen, klik dan door op 'Een kastje per dag'. Of...doe mee!

Nog even een aanbeveling, in de nieuwste Flow gaat het over opruimen...('de kracht van een half uurtje per dag' - dat zeg ik)

Het kussen is af!

Oke, ik heb de deadline rijkelijk overschreden, maar het kussen is af! De zon scheen niet en zodoende zijn de foto's wat donker geworden. Toch, het kussen is mooi geworden. Ik ben tevreden.

Toch ongelofelijk dat je dit kunt bereiken met alleen een hele lange draad en een haaknaald?!

Dank voor jullie lieve reacties! Het patroontje vind je hier.